فلسطین و قدس و مسجد اقصی

2016-05-04 05:57:13

وثائق تاریخی ثابت میکند که فلسطین و قدس تاریخ بیش از شش هزار ساله دارد و نام فلسطین و قدس رمز قدسیت و عقبدۀ دینی برای ادیان سماوی است و دلهای اتباع ادیان سماوی بسته و وابسته به این سمبول قداست بوده به حکم موقعیت استراتیجیک و احتوای عناصر مهم تمدن بشری انظار و اطماع و طوایف مختلف دیگر نیز متوجه این منطقه بوده است .در نخستین مراحل تاریخ این منطقه که حدود سه هزار و پنجصد سال قبل از میلاد می شود ، کنعانی ها و یبوسی ها از سلالۀ عربی در این سرزمین اقامت داشتند . چنانکه اشاره به آنها در قرآن کریم و ذکر شان در احادیث مبارک نبوی - صلی الله علیه و سلم - وارد شده است . از اینرو فلسطین و قدس برای عرب و مسلمان ها تاریخ حیات و تاریخ دیانت شانرا تشکیل می نماید. بعد از کنعانی ها و یبوسی ها ( عبرانی ها ) که یک سلالۀ یهودی است در قرن دوازدهم قبل از میلاد وارد این سرزمین شدند و در حدود هفتاد سال آنرا در تحت ادارۀ خود داشتند.
بعد از عبرانیها دولت فارس در سال (576) قبل از میلاد بران هجوم آورد و اسکندر کبیر مقدونی در سال [332) قبل از میلاد با قوای بزرگ خود در آن داخل شد و بالآخره رومن ها در سال (70) میلادی برآن هجوم بردند . مهم اینست که در هر یک از این برخورد ها اهالی عرب قدس از آن دفاع نموده و مهاجمین را بیرون رانده اند و صبغۀ عربی این سرزمین را حفظ کرده اند ، تا آنکه در قرن ششم میلادی دورۀ فتح اسلامی فرا می رسد و خلیفه دوم اسلام حضرت عمر فاروق رضی الله عنه شخصا شهر قدس را از ( صفرونیوس ) پتریارک قدس تسلیم می شود و حکم اسلامی در قدس الی قرن ششم هجری دوام میکند و در طول این صد ها سال حکم اسلامی اتباع تمام ادیان سماوی از آزادی کامل اجرای شعائر دینی شان مانند مسلمان ها بر خور دار بودند و فلسطین و قدس بحیث مرکز دلهای مؤمنین و قبله مزار پیروان سائر ادیان ، و سرزمین آشتی و صلح و تفاهم و تعاون شناخته شده بود . تا آنکه حملات صلیبی نصرانی در بیت المقدس قائم می گردد و سپس فلسطین و قدس توسط صلاح الدین ایوبی با قربانی ده ها هزار مسلمان در معرکه حطین (583هجری) دوباره فتح می شود و حکم اسلامی مجدداً اعاده می گردد . از سال های 1516الی 1917 سرزمین قدس و فلسطین متوالیاً تابع امپراطوری عثمانی بود و پیروان هر سه دیانت آسمانی در سایۀ حکم اسلامی در امن و آرامی و آزادی زیست داشته و ورود اتباع این دیانات را از هر نقطۀ جهان به منظور ادای مناسک دینی و شرفیابی به زیارت اماکن مقدس شان استقبال می نمودند .
بعد از جنگ جهانی دوم هجرت یهود از نقاط مختلف جهان به فلسطین افزایش یافت و هنگامیکه وجود شانرا در سایۀ حمایۀ بریطانیه تقویه نمودند ، دولت اسرائیل را در (1948) مطابق وعدۀ (بلفور) وزیر خارجۀ بریطانیه اعلان کردند.

مسجد مبارک افصی
قضیۀ سیاسی فلسطین به ارتباط تشکیل دولت مستقل و تأمین صلح میان اسرائیل و فلسطین بنام قضیۀ سیاسی شرف میانه بیشتر از نیم قرن به اینطرف در حلقه های سیاسی جهان در شرق و غرب و مجامع عمومی و شورای امنیت مؤسسه ملل متحد به سویۀ های مختلف بحث می شود . این مراجع گاهی قضیه را از دیدگاه محلی و در چوکات فلسطین و اسرائیل می بینند ، و زمانی آنرا در چار چوب کشور های مجاور عربی و گاهی هم بحیث قضیۀ عربی در سطح جهان عرب تلقی می نمایند. مطلب بزرگی که اساس قضیه را از نظر اسلامی تشکیل می نماید موضوع (مسجد مبارک اقصی ) است . به خاطر همین مسجد مبارک است که شهر قدس وصف قداست مییابد و مسجد افصی با مسجد الحرام و کعبۀ مشرفه که مقدس ترین مقدسات جهان اسلام است پیوند مستقیم دارد . بنای هر دو مسجد در آغاز از طریق وحی به امر پروردگار به عمل آمده و سپس کعبه مشرفه را حضرت ابراهیم خلیل الله با پسرشان حضرت اسماعیل علیهما السلام بازهم به امر خداوند بنا نمودند و به فاصلۀ 40 سال بعد از بنای کعبه مشرفه مسجد الحرام مطابق حدیث متفق علیه ، حضرت یعقوب علیه السلام مسجد اقصی را بنا نهاده و سپس بنای آن توسط حضرت سلیمان بن داود علیهما السلام تجدید گردید .
در دورۀ اسلامی معجزه اسراء و معراج ، هر دو مسجد مقدس را بهم وصل نمود وحضرت محمد صلی الله علیه وسلم در اسراء از مسجد الحرام به مسجد اقصی برده شدند و در معراج از مسجد اقصی به ما فوق آسمانها تا سدرة المنتهی عروج یافتند. و ذکر این معجزه و تقدیر بزرگ الهی از مقام والای خاتم انبیاء محمدمصطفی صلی الله علیه وسلم با ذکر نام مسجد الحرام و مسجد اقصی در سورۀ ( اسراء ) و در سورۀ ( النجم ) در قرآن کریم وارد شده است . مسجد اقصی تا سال دوم هجرت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم قبلۀ اول مسلمان ها بود و سپس خداوند عزو جل کعبۀ مشرفه و مسچد الحرام به حیث قبلۀ دائمی مسلمان ها انتخاب گردید. مقدس ترین مقدسات اسلامی با استناد نصوص قرآن کریم و احادیث مبارک نبوی عبارت اند از :
مسحد الحرام که کعبۀ مشرفه در قلب آن واقع است ، مسجد مبارک نبوی در مدینه منوره و مسجد اقصی در بیت المقدس . ثواب نماز و دیگر اعمال خیر در حرم مبارک مسجد الحرام صد هزار مرتبه و در مسجد مبارک نبوی یک هزار مرتبه و در مسجد اقصی پنجصد مرتبه بیشتر از دیگر اماکن است و هیچ مقام دیگر از لحاظ قداست د عظمت در ردیف این سه مسجد ذکر نشده است .
جهت معلومات بیشتر به : «دکتور عبدالستار سیرت ، فضایای مهم سیاسی در جهان اسلام » از نشرات فقه اسلامی مراجعه فرماید